Balansverslag

Het balansverslag is bedoeld om terug te kijken naar de drie jaar waarin we literatuur hebben gelezen. Gedurende die periode heb ik veel geleerd, en is voor mij duidelijker geworden wat ik leuk vind aan het lezen van literatuur, en wat minder. 

Welke literaire boeken spraken je bijzonder aan en waarom? Geef voorbeelden en argumenten. 

‘De ontdekking van de hemel’, ‘De verdovers’ en ‘Maar buiten is het feest’  vond ik erg mooie boeken. In het begin zag ik er erg tegen op om te beginnen in ‘De ontdekking van de hemel’. Het is een heel dik boek, en het heeft een hoog niveau. Op aandringen van meneer Kroon ben ik het toch gaan lezen, en daar heb ik zeker geen spijt van gehad. Het leest snel door en het is een prachtig verhaal. Ook ‘De verdovers’ is een van mijn favoriete boeken. Ik vind het psychologische proces achter het verhaal heel interessant, en Enquist weet je goed op een dwaalspoor te zetten, zonder dat het heel onduidelijk wordt. Daarnaast vond ik ‘Maar buiten is het feest’ ook een heel sterk boek. Ik heb er voor gekozen om niet ‘Een schitterend gebrek’ te lezen van Japin, en voor een ander boek van hem te gaan. Dat is een goede keuze geweest. Ik vind dat Japin een heel prettige schrijfstijl heeft, met heel mooie zinnen. Daarnaast vind ik de opbouw van het verhaal ook erg goed. Ik vind een boek vaak interessant als er een stuk psychologie bij zit, wat je bijvoorbeeld erg goed terugziet in 'De verdovers' en 'Maar buiten is het feest'. Die boeken zetten mij echt aan het denken waarom mensen handelen zoals ze handelen. 

Welke literatuurlessen zijn belangrijk voor je geweest? Om welke redenen?  

De literatuurlessen over de Middeleeuwen vond ik het interessants als het erom ging hoe men in die tijd met literatuur omging ten opzichte van nu. Die periode ligt qua behandelde literatuur het verst weg van de periode waarin ik zelf leef, en daarom moet je vaak proberen  op welke manier literatuur belangrijk voor de mensen in de Middeleeuwen was, en waarom de literatuur en toen uitzag zoals het er uitzag. Het maakt het leuk om over die periode te lezen en leren aangezien er veel verschillen zijn met de omgang van literatuur toen en nu. Toch was de Middeleeuwen qua diepgang niet de meest boeiende periode. Ik vond de literatuurlessen over de Romantiek daarin veel boeiender. Bij teksten uit de Romantiek moet je vaak zoeken naar de boodschap van een tekst of verhaal, naar de achterliggende gedachte. Het heeft me een bepaalde manier van denken geleerd, en kijken naar een tekst. Hoe bedoelt de schrijver het precies? Waar gaat het nu daadwerkelijk over?

Welke ervaring(en) met literatuur hebben absoluut weestand opgeroepen? Hoe verklaar je die weerstand? Wanneer je bijvoorbeeld iets saai vond, kwam dat volgens jou door een gebrek aan kwaliteit van de schrijver of door jouw manier van lezen?

In 'De koperen tuin' van Simon Vestdijk worden veel lange, saaie zinnen gebruikt. Ik vind het heel irritant als er allemaal vergelijkingen worden gemaakt in een verhaal, die leiden tot lange zinnen, en ik het gevoel heb dat die toch niet belangrijk zijn voor het verhaal. 

Voordat ik 'De ontdekking van de hemel' ging lezen ben ik eerst begonnen in 'Godenslaap' van Erwin Mortier. In het boek worden ook heel lange zinnen, vol met moeilijke verwijzingen gebruikt. Na 30 bladzijde heb ik het boek weer weggelegd, aangezien ik het gevoel had dat het er in het boek eerder om ging om zo veel mogelijke moeilijke woorden en vergelijkingen te gebruiken, dan een mooi verhaal neer te zetten dat je aan het denken zet.  Ik denk dat het in het geval van Vestdijk zeker aan de periode ligt waarin het boek is geschreven dat hij veel lange en saaie zinnen gebruikt. 

Het was in die tijd vrij normaal om een vrij saai, droog boek te schrijven. Ik vind dat Vestdijk toch best wel een goede schrijfstijl heeft, en dat ik het niet leuk vindt er zeker niet aan ligt dat hij niet goed kon schrijven. Ik denk dat je van die manier van schrijven moet houden. Hetzelfde geldt voor Mortier. Ik denk dat als je veel van poëzie houdt, je het boek ook leuker vindt. Ik vind het knap van Mortier dat hij zulke zinnen op papier kan krijgen, maar het is niet mijn stijl. 

Ben je in de loop van de tijd dat je met literatuur bezig was er anders naar gaan kijken? Probeer die ontwikkeling bij jezelf vast te stellen. Geef voorbeelden van wat je nu beter kunt. Kijk voordat je je antwoord formuleert nog eens terug naar je leesautobiografie.

Voordat ik begon met het lezen van literatuur vond ik het leuk als er bij een verhaal een achterliggende gedachte was, maar ik bleef nooit heel lang stilstaan bij wat die dan precies inhield. In de 4e begon ik met boeken waarbij de achterliggende gedachte niet al te moeilijk was, net als het taalgebruik. In de loop der jaren begin je dat wel steeds meer te ontwikkelen, en ga je ook steeds meer op zoek naar de achterliggende gedachte van een verhaal, en wat ingewikkelder taalgebruik daagt je ook weer uit. Daarom is literatuur ook steeds boeiender voor mij geworden. Ik zag het eerst misschien als een uitdaging, terwijl ik er in de 6e echt lol in had om te zoeken naar de diepere lagen van een verhaal, zoals bijvoorbeeld in 'De ontdekking van de hemel.  

Loop je blog nog eens door en stel vast waarmee je uiteindelijk al dan niet tevreden kunt zijn, waar het gaat om je aanpak bij het werkproces en je studievaardigheden. Geef voorbeelden. Met welke werkvormen kon je goed uit de voeten, met welke niet? Waarom? 

Hoewel het wel belangrijk is vind ik het plaatsen van een boek in een bepaalde periode erg lastig. Dat komt omdat ik het lastig vind de kenmerken van alle stromingen uit elkaar te houden, en veel stromingen ook nog overlap hebben ook. We moesten bijvoorbeeld als opdracht betogen waarom Max Havelaar wel een boek uit de Romantiek was of waarom niet. Ik vind het dan erg lastig om periodes met elkaar te vergelijken, en ook omdat je daar vaak niet een boeiend stuk over kan schrijven. Vergelijkingen maken vind ik sowieso vaak niet erg leuk, omdat je vaak een saai verslag krijgt waarbij je gewoon punt 1 met punt 2 vergelijkt, in plaats van dat je er een mooi vloeiend afwisselend verhaal van maakt. Ik denk dat dat wel kan, maar ik vind het lastig om dat goed te kunnen. 

Betogen waarom ik iets een goed boek vind, vind ik daarentegen een stuk leuker. Ik vind het leuk om ergens mijn mening over te geven, en je kunt vaak verschillende aspecten van een verhaal belichten. Je moet daarbij ook vaak kijken naar de achtergrond van een schrijver om goed te begrijpen waarom hij of zij dit verhaal heeft geschreven. Ik vind het altijd een leuke uitdaging om andere mensen te overtuigen om een boek wel of niet te gaan lezen. 

Welke plaats denk je dat de literatuur in het vervolg van je leven te kunnen geven? 

Literatuur is niet alleen een leuk verhaaltje lezen, je leert er vaak ook een hele boel van. Ik denk daarom dat ik zeker nog veel literatuur zal blijven lezen, om mijn algemene kennis te vergroten en om een betere kijk op de wereld te krijgen. Stoppen met lezen zal ik dus zeer waarschijnlijk niet, al denk ik dat ik af en toe ook eens een lekker makkelijk boek uit de kast zal pakken. 

Welk advies heb je voor je literatuurdocenten?

In de drie jaar waarin ik kennis heb gemaakt met Nederlandse literatuur vind ik dat de docenten mij veel hebben geleerd. Er wordt goed uitgelegd wat je kunt verwachten als je een bepaald niveau gaat lezen, en of je dat dus aan zou kunnen, ja of nee. Toch vind ik dat er af en toe meer aandacht zou moeten worden gegeven aan nieuwe, ook heel interessante boeken. Als leerling heb je vaak niet echt een goed idee welk boek goed zou kunnen staan op je lijst, en pakken wij vaak de klassiekers omdat die sowieso wel goed staan. Ik denk dat het zowel voor leerling als leraar leuker zou zijn er meer aandacht wordt gegeven aan nieuwe, minder bekende boeken, zodat de leeslijsten niet allemaal op elkaar lijken.