Gemeenschappelijke opdracht, De Engelenmaker

STEFAN BRIJS - DE ENGELENMAKER                 

Gemeenschappelijk deel (A)

De Engelenmaker is een boek waar de meningen erg over verdeeld zijn. Wij vonden het wel een heel goed geschreven boek. In eerste instantie hadden we verwacht dat het een historisch boek was met één verhaallijn. Dit bleek echter niet zo te zijn. Er zijn in het boek meerdere verhaallijnen en het boek gaat over het klonen van mensen, wat heel onverwachts voor ons was. Zelfs nadat we de cel op de voorkant van het boek hadden gezien, wisten we nog niet dat het over het klonen van mensen ging. Geheel tegen onze verwachtingen in was het boek ook nog eens heel godsdienstig.

In De Engelenmaker staat Victor Hoppe centraal. Hij is dokter en maakt drie klonen van zichzelf. Hij vernoemt die klonen naar de drie wraak engelen Gabriël, Michaël en Rafaël. Hij is dus als het ware de Engelenmaker. Hij noemt zijn kinderen zo, omdat hij waarschijnlijk wraak wil nemen op God. Victor vond dat God heel veel foute dingen heeft gedaan. Zo kon Victor  het bijvoorbeeld niet begrijpen dat God het zomaar toeliet dat zijn vader hem zo vreemd behandelde. Hij laat deze wraak gevoelens bijvoorbeeld merken als hij zegt ‘ God komt niet in dit huis.’

Het verhaal speelt zich af in het dorp Wolfheim, een dorp vlakbij de Duitse grens bij Nederland. Deze plek is dicht bij het drielandenpunt, wat een belangrijke rol speelt in het verhaal. De kinderen van de dokter komen op het drielandenpunt en vanaf dat moment in het verhaal gaat alles anders. Frau Maenhout krijgt een ongeluk en sterft. Ook speelt dit drielandenpunt een belangrijke rol voor Rex Cremer; hij krijgt ook een ongeluk, maar bij hem vindt het plaats op het drielandenpunt. In dit boek is er geen verteller; het verhaal wordt verteld door middel van een auctoriale vertelinstantie. Je komt als lezer informatie te weten door wat dorpsbewoners in het dorp Wolfheim zeggen en denken. Er komen veel open plekken voor in De Engelenmaker. Dit begint eigenlijk op de eerste bladzijde al. De dokter komt aan in Wolfheim en als lezer vraag je je af waarom hij in Wolfheim is teruggekeerd. Later in het verhaal vraag je je af wat voor onderzoeken Victor doet met zijn kinderen,  waarom ze V1, V2 en V3 zijn genoemd, welke mysterieuze ziekte ze hebben en waarom ze nergens op reageren. En waarom mogen deze kindjes niets over God horen? Waarom alleen over Jezus? Het is ook een groot raadsel wie de moeder van deze kindjes is. Niet alleen het gedrag van de kindjes is een open plek, het bijzondere gedrag van de dokter is dit ook.

Personages

Victor Hoppe: Victor is de gekke dokter die een nare jeugd heeft gehad en autisme heeft.

Hij heeft zichzelf gekloond, en als resultaat worden er drie jongens geboren, Rafael, Michael en Gabriel genoemd. Eigenlijk neem de sympathie voor hem steeds verder af hoe verder je in het verhaal komt. Dit komt deels ook door de schrijver, Stefan Brijs. Hij plaatst Victor in het eerste deel van het verhaal in een slachtofferrol, maar later wordt hij meer omschreven als een dader. Victor Hoppe is eigenlijk slachtoffer en dader tegelijk van hetzelfde, namelijk het verwaarlozen van kinderen. Victor is de hoofdpersoon van het boek.

Frau Maenhout: Deze vrouw is de lerares en de oppas van Michaël, Gabriël en Rafaël. Zij vindt Victor Hoppe een aparte man, maar zoekt er eerst niet zo veel achter. Later wordt Frau Maenhout achterdochtig en dan gaat het helemaal verkeerd. Frau Maenhout is erg menselijk beschreven. Ze bespreekt haar geheimen en vragen met een goede vriendin. Ze komt heel eerlijk over. Frau Maenhout wordt niet letterlijk beschreven, maar door haar manier van doen krijg je toch een heel goed beeld van haar. Dit vonden wij er knap gedaan door de schrijver. Ook vinden wij dat zij dapper optreedt, want ondanks haar angst voor het vreemde gedrag van de dokter, neemt ze toch risico’s om het de kinderen naar hun zin te maken.

De zonen van Victor Hoppe: De zonen zijn leergierige jongetjes, maar met maar weinig emoties. Stefan Brijs heeft nooit letterlijk gezegd dat de zonen ook autisme hadden, maar toch kwam je er als lezer al snel achter dat ze ook autisme hadden. Door kleine dingen als “Ze reageerden weinig” en “ Ze hadden geen gevoel voor humor”. De schrijver heeft de kinderen goed beschreven met veel details, maar zonder dat het te veel werd. Op een gegeven moment werd het wel een beetje vervelend om over ze te lezen, omdat ze in onze ogen niet echt als mensen over kwamen. Het was heel vreemd om over hen te lezen, je had bijna de irritatie van Frau Maenhout dat ze weinig emoties toonden.

Moeder kinderen: De moeder, die eigenlijk geen naam is, wil eerst niets meer met haar kinderen te maken hebben, maar later vindt ze het toch belangrijk om ze weer te zien. Ze wordt beschreven als een wispelturige vrouw, een beetje gek, maar die op het laatst heel veel voor haar kinderen over heeft. Of ze haar kinderen in de steek heeft gelaten, valt over te discussieren, maar veel van ons vinden het wel goed van haar dat ze tot de dood van de kinderen bij hen blijft.

Dorpspersonages: Er wordt veel geroddeld door de bewoners van het dorp waarin het verhaal zich afspeelt, Wolfheim.  Zij geven het dorp echt een gezicht. Het is leuk en levendig beschreven hoe bijvoorbeeld een roddel rond gaat. Ook geeft het het(redelijk serieuze) boek wel een vleugje humor.

Rex Cremer: Rex Cremer is een onderzoeker op de universiteit van Aken. Hij steunt het onderzoek van Victor heel erg, maar tegelijkertijd weet hij niet of Victor te ver gaat. Rex Cremer denkt ook aan zijn eigenbelang en laat de situatie daarom heel ver komen. Wij denken dat hij al veel eerder had kunnen ingrijpen. Hij staat veel te veel toe in belang van de wetenschap, maar ook in belang van zichzelf.

Ons oordeel

De Engelenmaker is een zeer goed geschreven boek met veel verhaallijnen, die goed in elkaar overlopen. Het boek was, ondanks dat het niveau 4 was, niet te moeilijk. Het boek had echter wel iets dunner kunnen zijn. Sommige fragmenten waren erg langdradig. Het verhaal was anders dan we hadden gedacht, vooral het begin vonden we onvoorspelbaar. Na een poosje kan je dingen toch wat sneller zien aankomen. Er waren momenten dat het verhaal erg spannend werd, vaak gebeurde hier bijzondere dingen. Een voorbeeld hiervan is het stuk wanneer Frau Maenhout de drieling heeft meegenomen naar het drielandenpunt. Een conflict tussen haar en Victor Hoppe was te verwachten, wat de spanning opbouwt. Maar wij vinden het dan wel weer onverwacht dat Victor Hoppe Frau Maenhout van de trap af duwde. De schrijfstijl vonden we ook erg realistisch. Ergens weten we wel dat wat er in het boek gebeurt (voorlopig) nog niet echt kan, toch komt het heel echt over.

persoonlijke conclusie (B)

Ik vond het een leuke opdracht om samen aan te werken.

Het groepsproces liep naar mijn gevoel prima. We hebben er gewoon gedurende het lesuur een gesprek over gevoerd en we hebben de punten besproken, terwijl we dit opnamen op een telefoon. We hebben dit fragment afgeluisterd en vervolgens de evaluatie geschreven.

Het leuke aan het proces was dat we allemaal wel ongeveer dezelfde mening hadden,

maar die wel allemaal anders onderbouwde waardoor er verschillende punten naar voren kwamen.

Het werken in een groepsproces is aan de ene kant leuk en handig, er komen veel goede ingevingen en je kunt elkaar helpen, maar aan de andere kant ben je wel afhankelijk van elkaar en moet je goede afspraken maken. Met z’n tweeën een opdracht maken gaat vaak iets beter.

‘ De Engelenmaker’ heeft leesniveau 4. Dit vind ik prima, ik wil langzaam richting niveau 5 en uiteindelijk naar niveau 6. In tegenstelling tot ‘De donkere kamer van Damokles’ vond ik ‘De Engelenmaker’ goed te volgen en makkelijk lezen. Het idee achter het boek was niet makkelijk, maar het verhaal zelf was goed te volgen, en dat was erg prettig. Leesniveau 4 is denk ik wel het niveau waar ik nu op hoor te zitten, veel boeken van dit niveau spreken mij wel aan.

Het volgende boek dat ik wil gaan lezen is waarschijnlijk wel ‘Een schitterend gebrek’ van Arthur Japin. Ik heb korte fragmenten gelezen en het sprak mij wel aan. Op leesniveau 5 heb ik nog niet een boek gevonden wat ik graag wil lezen, maar daar ga ik zeker naar op zoek.

Deel A: Martine, Sifra, Yaroslava, Nicole

Deel B: Nicole