Why I love this book: 'Een tafel vol vlinders'

Het boekenweekgeschenk ‘Een tafel vol vlinders’ van Tim Krabbé is een dun boekje.

90 pagina’s welgeteld. Dit betekent niet dat Tim Krabbé er een makkelijk en saai verhaal van heeft gemaakt; juist met weinig woorden maakte Krabbé een mooi boek.

‘Een tafel vol vlinders’ gaat het eerste gedeelte van het boek over een man die een zoon heeft die niet echt zijn zoon is.

Dit houdt in dat de man, Fred, een relatie heeft gehad met de moeder van de jongen, Bram. Brams vaders heeft toen Bram heel jong was zelfmoord gepleegd. 
Nadat Fred en de moeder van Bram uit elkaar zijn gegaan wil Fred Bram graag blijven zien.
In een korte tijd bouwen zij een bijzondere band op, maar hoe ouder Bram wordt, hoe moeilijker het voor Fred wordt om Bram bij zich te houden.

In het tweede gedeelte van het boek lees je hoe Bram zich door een moeilijke tijd heen worstelt. Hij wil graag onafhankelijk zijn, niet zoals de rest, hij wil niet ‘confectie’ zijn, zoals hij en Fred dat noemen. Tegelijkertijd wil hij ook dat er van hem gehouden wordt, maar dat gaat moeilijk, vindt hij, als je ook onafhankelijk wilt zijn.

Omdat het thema van het boek, vaderliefde voor een jongen die niet de zoon is, weinig is gebruikt wordt het al snel een origineel verhaal dat je aan het denken zet. Ook de titel nodigt uit om te lezen, er is geen enkel woord dat iets zou kunnen verraden over de inhoud van het boek. Bij het lezen van een boek vind ik het persoonlijk prettig dat alles in een boek vrij onvoorspelbaar is, dit houdt het verhaal spannend.

De karakters werken hier ook in mee.

Vooral van Bram snap je niet veel, terwijl hij toch iets heel charismatisch heeft. Ik vind het leuk en knap van Krabbé dat hij een karakter kan schrijven die deze beide eigenschappen heeft.  Het mooie van het verhaal is, is dat het juist fijn is dat je niets van Bram snapt. Hij is ongelooflijk op zoek naar zichzelf, probeert op allerlei manieren gelukkig te worden en dit zijn soms vrij bizarre manieren. Dat jij niet snapt hoe hij zo gelukkig wil worden maakt niet uit, want het maakt je niet uit hoe maar dat Bram gelukkig wordt, je gunt het hem heel erg. De onzekerheid van Bram maakt hem erg charismatisch.

 Fred is juist het tegenovergestelde, niet onzeker, hij hoeft niet persé te weten wat hij morgen doet, hij kijkt wel wat de dag brengt. Hij heeft zijn leven prima op orde en hoeft niet persé verandering. Bram wil graag gaan reizen om zichzelf te ontdekken, terwijl Fred Bram juist bij zich wil houden. De twee personen maken allebei een ontwikkeling door waarbij Bram ontdekt dat hij al is wat hij wil zijn, en Fred juist ontdekt dat hij Bram moet loslaten om nieuwe ervaringen op te doen. Beide vinden ze de ontwikkeling heel moeilijk en voor Bram heeft dit dan ook verschrikkelijke gevolgen. Met veel details en beschrijvingen wordt het een luchtig boek met een lastig conflict.

 Tim Krabbé heeft zonder een hoge inzet bijzondere personen neergezet. Er zijn geen buitensporige karakters in het verhaal, maar met stereotypen en een beetje vreemde karaktertrekken weet hij toch een boeiend en meeslepend verhaal te vertellen.

Kortom: ‘Een tafel vol vlinders’ is een mooi en boeiend verhaal dat op een prettige manier is geschreven en je laat nadenken of jouw leven wel zo is zoals je wilt. Tim Krabbé heeft iets moois van het boekenweekgeschenk gemaakt met een heleboel punten die het boek een bestseller zouden kunnen maken.