Als ik eerlijk ben trok ‘De Donkere kamer van Damokles’ mij eerst echt niet. De schrijfstijl van Hermans is erg wennen in het begin; lange dialogen met veel precieze beschrijvingen.
Na bladzijde 30 had ik het dan ook echt gehad. Maar goed, het boekje moest uit dus ging ik toch maar verder. En ik ben erg blij dat ik dat heb gedaan, want het bleek uiteindelijk een heel spannend en interessant boek te zijn! Gedurende het boek komen er heel veel vragen in je boven, en hoe verder je in het boek komt, hoe dichter je bij de ontknoping komt. Toch kan je absoluut niet voorspellen hoe het boek gaat aflopen, dit door de diversiteit van het boek, en doordat het verschil tussen realiteit en fantasie erg klein is.
Ook vond ik de personages erg goed, vooral het personage Dorbeck vond ik erg goed beschreven.
Een man die Osewoudt denkt te kennen, maar wie is het nu eigenlijk? Voor Osewoudt voelt het heel vertrouwd om met hem te praten, terwijl hij Dorbeck eigenlijk nauwelijks kent.
Het fragment dat Osewoudt Walter achterlaat vond ik best erg, want hoe zou het verder gaan met dat jongetje, zonder ouders?
Hermans heeft er in het geheel een goed boek van gemaakt, goede dialogen die het verhaal nog beter tot zijn recht laten komen. Het is soms lastig te beslissen of iets goed of slecht is, dat is wat dit boek ook laat zien. En de slotzin is echt heel mooi; die maakte echt het verhaal af.
Jammer dat het nogal kort is. Ik heb het gevoel dat je eerder een soort gevoels-samenvatting ervan hebt gemaakt dan een lofrede.
BeantwoordenVerwijderenWat ik vooral goed vind aan je lofrede over ‘de donkere kamer van Damokles’ is dat jouw mening goed naar voren komt. Er is goed beschreven waarom je blij bent dat je toch verder hebt gelezen. Je belicht ook de verschillende kanten van het boek.
BeantwoordenVerwijderenIk vind wel dat je het verschil tussen goed en kwaad niet echt duidelijk maakt. Het ziet er uit als een terloopse opmerking, terwijl het toch een belangrijk thema is van het boek.
Het deel over ‘wat is illusie en wat is de realiteit’ laat je wel heel goed naar voren komen.
De lofrede is wel een beetje kort, dus ik zou nog wat meer ingaan op het verschil tussen goed en kwaad. Verder is het namelijk hartstikke leuk geschreven.